คำนิยามของชิน: คำว่า "ชิน" หมายถึงโลหะผสมที่มีส่วนประกอบหลักคือ ตะกั่ว ดีบุก และบางครั้งมีปรอทปนอยู่เล็กน้อย เพื่อให้เนื้อพระมีความเงางามและสามารถเติมเต็มรายละเอียดของแม่พิมพ์ได้ดีขึ้น

   ประเภทของพระเนื้อชิน: พระเนื้อชินสามารถแบ่งออกได้เป็นสามประเภทหลัก:

ชินเงิน: มีส่วนผสมของดีบุกมากกว่าตะกั่ว มีสีเงินยวงและอาจมีสนิมตีนกา ผิวปรอท หรือสนิมไข

ชินตะกั่ว: มีตะกั่วเป็นส่วนผสมหลัก มักมีสนิมแดงจับอยู่บนผิวพระ ซึ่งเรียกว่า "สนิมแดงลูกหว้า"

ชินสนิมแดง: มีตะกั่วมากกว่า 85-90% ของส่วนผสม มีสนิมแดงสดใสจับอยู่บนผิวพระ

   การพบพระกรุ: พระเนื้อชินมักพบในกรุของวัดที่สำคัญทั่วประเทศไทย เช่น กรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุในพิษณุโลก กรุวัดราชบูรณะในอยุธยา และกรุวัดต่างๆ ในลพบุรี

   คุณลักษณะพิเศษ: พระเนื้อชินมีความสวยงามเนื่องจากการหล่อที่ปราณีต มีลักษณะพิเศษตามการเสื่อมสภาพของโลหะ เช่น สนิมแดง สนิมตีนกา หรือการปริแตกของพื้นผิว