พระกรุเนื้อดินเป็นพระเครื่องที่มีการสร้างขึ้นในสมัยโบราณโดยใช้ดินเป็นวัสดุหลัก ความรายละเอียดของพระกรุเนื้อดินมีดังนี้:

   วัสดุ: พระเนื้อดินมักทำจากดินมงคล ซึ่งเป็นดินบริสุทธิ์ที่ไม่เคยถูกเหยียบย่ำ บางครั้งก็เป็นดินจากสังเวชนียสถาน เช่น สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ หรือปรินิพพานของพระพุทธเจ้า หรือดินกลางใจเมืองซึ่งถือว่าศักดิ์สิทธิ์

   กรรมวิธี: หลังจากได้ดินที่ต้องการ จะนำมาผสมกับมวลสารอื่นๆ เช่น เนื้อว่าน น้ำว่าน หรือเกสรดอกไม้ จากนั้นนำมากดลงในแม่พิมพ์ดินเผา ผึ่งให้แห้ง แล้วนำเข้าเตาเผา การเผาทำให้พระมีสีสันที่แตกต่างกัน เช่น สีเหลือง แดง มอย พิกุลแห้ง ดำ และเขียว ขึ้นอยู่กับความร้อนที่ได้รับ

   การปลอมแปลง: พระเนื้อดินเป็นพระที่ปลอมแปลงได้ง่ายเพราะวัสดุดินหาได้ทั่วไป การศึกษาลายพิมพ์ ลายกนก และเนื้อดินเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจสอบความแท้ รวมถึงดูส่วนผสมเช่น ว่านดอกมะขาม ซึ่งจะปรากฏเป็นจุดสีน้ำตาลแก่บนพระ

   การสังเกต: พระกรุเนื้อดินที่แท้จริงจะมีขี้กรุติดอยู่ มีลอยย่นของคราบน้ำดิน และถ้าลอยน้ำร้อนจะเห็นฟองอากาศพุ่งขึ้นมา พระจะมีเสียงกังวาลเมื่อกระทบกับโลหะ และมีลักษณะการตัดขอบพระที่เป็นธรรมชาติ

   ประเภทพระกรุเนื้อดิน: มีหลายประเภท เช่น พระนางพญา พระรอด พระกำแพงซุ้มกอ และพระผงสุพรรณ เป็นต้น แต่ละประเภทมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในเรื่องพิมพ์และสีสันของเนื้อดิน